TRWA SPIS POWSZECHNY 2021
/od 01 kwietnia do 30 września 2021/
Po raz pierwszy w historii polskiej statystyki publicznej samospis internetowy będzie obowiązkowy. Oczywiście jeśli ktoś (np. ze względu na zaawansowany wiek, stan zdrowia czy niepełnosprawność) nie będzie się w stanie samospisać, pomogą mu w tym nasi rachmistrze – telefonicznie.
Telefony do gminnych rachmistrzów spisowych 22 828 88 88 lub 22 279 99 99
Na stronie www. spis. gov.pl można sprawdzić czy dzwoniąca osoba i jej numer telefonu są przypisane rzeczywiście rachmistrzowi.
Można spisać się przez infolinię 22 279 99 99
Mieszkańcy na własnych komputerach lub urządzeniach mobilnych, uzupełniają wymagane dane w interaktywnej aplikacji, dostępnej na stronie internetowej GUS. Każda osoba dokonująca samospisu jest uwierzytelniana w systemie teleinformatycznym. Aby uzyskać dostęp do danych, osoba spisująca się używa unikalnego hasła. Aplikacja na bieżąco sygnalizuje, czy respondent właściwie wypełnia rubryki.
Wszelkie informacje na stronie internetowej spis.gov.pl. Jeśli nie masz dostępu do urządzenia lub internetu możesz przyjść i dokonać samospisu w Urzędzie Gminy Kleszczewo. Aby skorzystać z komputera i pomocy w spisaniu umawiać się można pod nr tel. 61 8176033 wew. 124, 123, 133.
Dodatkowo Gminne Biuro Spisowe Kleszczewo uruchamia dodatkowe dyżury telefoniczne
w godzinach 16:00 – 18:00
01 czerwca 2021 r. pod nr telefonu 532453022
08 czerwca 2021 r. pod nr telefonu 722323269
15 czerwca 2021 r. pod nr telefonu 722323269
22 czerwca 2021 r. pod nr telefonu 722323269
29 czerwca 2021 r. pod nr telefonu 532453022
W razie dodatkowych pytań można wykonać telefon do Koordynatora Gminnego Biura Spisowego w Kleszczewie pod numer 61 8176033 wew. 133.
Stan spisu na terenie gminy Kleszczewo wg stanu na dzień 23.05.2021 – 24,2%
Jesteśmy na 11 miejscu w województwie.
Ciekawostki dot. historii spisów powszechnych
Spis Kwiryniusza – historyczne zeznanie stanu majątkowego mieszkańców rzymskiej prowincji Syrii oraz Judei za czasów panowania cesarza Oktawiana Augusta, kiedy Publiusz Sulpicjusz Kwiryniusz został mianowany namiestnikiem Syrii po wygnaniu Heroda Archelaosa w 6 n.e., w konsekwencji czego jego etnarchia (składająca się z Judei właściwej, Idumei i Samarii) przeszła pod zarząd rzymskich prefektów Judei. Opis tego spisu przedstawił żyjący w I wieku n.e. Józef Flawiusz, który wiązał go z początkiem ugrupowania polityczno-religijnego zelotów.
Ewangelia Łukasza podaje, że Jezus Chrystus narodził się w Betlejem za czasów panowania króla Heroda Wielkiego w Judei, podczas trwania pierwszego spisu ludności, gdy Syrią zarządzał Kwiryniusz.
Pierwsze nowożytne spisy ludności przeprowadzano w krajach skandynawskich (np. w Szwecji w 1749 r.). W USA pierwszy spis odbył się w 1790 r., na ziemiach polskich w 1789 r., a w Rosji dopiero w 1897 r. Na początku XIX w. przeprowadzono też pierwsze spisy w Wielkiej Brytanii, Francji, Prusach i Austrii.
Pierwsze informacje liczbowe o ludności ziem polskich zaczęły się pojawiać już w średniowieczu m.in. w kronice Galla Anonima (ok. 1113-1116 r.) i bullach papieskich, a od XV w. także w księgach uposażeń biskupstw. Od XVI w. zaczęto wymieniać liczby mieszkańców w państwowych rejestrach podatkowych i lustracjach królewszczyzn, sporządzanych głównie dla celów fiskalnych i wojskowych. W okresie oświecenia – XVIII w. – kościelne spisy ludności przeprowadzane były przez biskupów.
Pierwszy spis ludności na ziemiach polskich był przeprowadzony na podstawie Konstytucji z 22 czerwca 1789 r. „Lustracya dymów i podanie ludności”, uzasadniającej przeprowadzenie spisu oraz formularza „Tabella ludności spisu 1789 r.”. Konstytucje uchwalił Sejm Czteroletni (1788–1792) na sesji 9 marca 1789 r. Dla uczczenia tego wydarzenia 9 marca jest świętem statystyki polskiej. Wyniki spisu z 1789 r. miały posłużyć do powzięcia uchwały w sprawie podatku przeznaczonego na pokrycie kosztów utrzymania stałej stutysięcznej armii. W spisie ujęto nie tylko liczbę ludności, ale także jej strukturę społeczno-zawodową. Chociaż spis ten, ze względu na jego charakter, nie objął stanów uprzywilejowanych, tj. szlachty i duchowieństwa, to jednak stał się podstawą szacunków obliczania zaludnienia Rzeczypospolitej końca XVIII w. przez dawnych i współczesnych historyków i statystyków. Inicjatorem uchwały Sejmu i autorem tabel statystycznych spisu 1789 r. oraz statystycznej metody wymiaru podatków na wojsko był poseł hrabia Fryderyk Józef Moszyński (1737–1818). Opracowania historyczno-demograficznego tego spisu dokonał w 2005 r. Kazimierz Latuch: Pierwszy spis domów i ludności Rzeczypospolitej Polskiej 1789 r.